Çocuğunuz hangi yaşta olursa olsun yeni bir ortamda daha önce tanımadığı kişilerle birlikte olma fikri onda kaygı uyandırabilir ve desteğe ihtiyaç duyabilir. Hele ki okul öncesi dönem çocukları, kişilik özelliklerinin getirdiği farklılıklar (fiziksel, zihinsel, sosyal, duygusal olgunluk) ve ailelerin farklı yetiştirme tutumları sebebiyle çok çeşitli davranışlar gösterebilirler. Bu demek değildir ki her çocuk ağlar ya da her çocuk kolay adapte olur. Her çocuk farklıdır bu yüzden de karşılaşabilinecek durumlara hazırlıklı olmak, doğru davranışları göstermeye gayret etmek en ideal olanıdır.

Anaokuluna başlamadan önce oyun gruplarına giden öğrencilerin bu uyum sürecini daha az sancıyla atlattıkları doğrudur. Ancak çocuklar her zaman şaşırtır, buna hazırlıklı olmanızda fayda vardır. Örneğin hiç problem yaşamayacağını düşündüğünüz çocuğunuz, sadece sınıfında başka bir çocuk ağlıyor diye beklemediğiniz tepkileri verebilir. Anneye aşırı derecede bağımlı olan, korumacı bir tutumla yetiştirilen çocukların da uyum sürecinde desteğe ihtiyaçları vardır. Çünkü okul başladığında sınıflarda artık ilginin odak noktası onlar değillerdir, eskiden gördüğü alakayı sınıfta birçok çocukla paylaşmak durumdadırlar ve zaman zaman bazı işlerini kendi başlarına halletmek zorundadırlar. Örneğin evde çocuğunuza sürekli “Susadın mı ?” diye soran bir anneyseniz ve çocuğunuz kendiliğinden ihtiyaçlarını talep etmeyi öğrenmemiş, hep hazırına alışmışsa bu konu bile onun için bir zorluk olabilir.

Peki, bunlara ne gibi çözümler getirebiliriz?

Okulun İlk Günü

- Çocuğunuzu öğretmenlere teslim ettikten sonra onu hangi saatte gelip alacağınızı söyleyin ve vakit kaybetmeden vedalaşıp gözden uzaklaşın. Bu noktada vedalaşmak şu sebeple önemlidir: çocuktan gizli kaçmadığınız için güvenini kırmamış olursunuz. Bunun yanı sıra gerçekten gittiğinizi bilir ve ona göre kendi davranışlarını ayarlar. Ayrıca söz verdiğiniz zaman gelmeniz de yine ondaki güven duygusunu pekiştirir. Bu noktada, benim çocuğum çok küçük daha saat kavramını bilmiyor diye düşünebilirsiniz. Böyle bir durumda da “sınıftaki oyun bitince, ya da yemek bitince geleceğim” şeklince onu bilgilendirebilirsiniz.

- Çocuğunuzu diğer öğrenciler ile kıyaslamayın. Uyum sürecinde her çocuğun farklı tepkiler vereceğini unutmayın. “Bak kimse senin gibi yapıyor mu?” cümlesinin kullanılmamasına özen gösterin - Ve en önemlisi sınıf öğretmenlerinin yönlendirmelerini dikkate alın. İlk Haftalar Evde... Sırt çantasını vs. almak için alışverişe mutlaka çocuğunuzla beraber çıkın. Ona seçim yapma şansı tanıyın. Fikirlerini sorarak hoşuna giden şeyleri satın almaya çalışın. Diğer bir deyişle onu bu değişimin bir parçası yapın ki olayların kendi kontrolü dışında geliştiği hissine kapılıp kaygı düzeyinde bir artış olmasın.

- Okula alıştığını düşündüğünüz çocuğunuzdan birkaç hafta sonra bir sabah “Okula gitmek istemiyorum” cümlesini duyarsanız sakın şaşırmayın. Bunlar son derece olağan durumlardır.

- Çocuklar yemek yerken ya da oyun oynarken evde tek başlarına olduklarından sıra bekleme durumu olmaz. Ancak okul hayatı başladığında bazı aktivitelerde, yemek yerken ya da öğretmenin dağıttığı bir oyuncağı alırken sıra beklemek zorunda kalırlar. Bu durum okula yeni başlayan çocuklar için pek te kolay sayılmaz. Bu sebeple okul dışındaki zamanlarda, sırada beklenmesi gereken ortamlarda ona model olun ve neden sırada beklendiğinin açıklamasını yapın. Böylece okulda çok daha kolay uyum göstermiş olacaktır.

Özetle, sabretmeyi ve beklemeyi öğrenmiş, anneye bağımlılık yerine bağlılık gösteren, evde istekleri makul ölçüde karşılanan, duygu, ihtiyaç ve isteklerini uygun şekilde ifade edebilen çocuklar ve yukarıda yazılanları da dikkate alan ailelerle beraber kolay bir adaptasyon süreci geçireceğimize inanıyoruz.

Güzel bir yıl olması dileğiyle…

YAPA Çekmeköy Anaokulu Rehberlik Birimi